دوستي همچون امام عصر(عج) :
اگر تمام عالم را جستجو کني دوستي هم چون امام عصر (ع) نمي يابي که:هر چند به يادش نباشي، تو را از ياد نبرد.هر چند او را رها کني ، تو را رها نکند.هر چند بر او جفا کني، از عطا دريغ نکند.هر چند در حقش دعا نکني، به درگاه خداوند برايت دعا کند.هر چند موجبات رنجش را فراهم کني، رنجوري تو را برنتابد.اگر از احوال او بي خبر باشي، از احوال تو بي خبر نامند.اگر هزاران مرتبه قلبش را شکسته باشي، باز عذرت را بپذيرد.اگر از ارتباط با وي خودداري کني، خود به تو پيغام دهد.اگر تو حريمش را پاس نداشتي، او تو را حمايت و محافظت کند. اگر تو او را در سختي ها تنها گذاشتي، او در تنگناها و شدايد،رهايي بخش تو باشد.......
واين ها همه در حالي است که هيچ نيازي به تو ندارد و به عکس تو سراپا نياز و احتياج به اويي!
==
بنده ي من : نماز شب بخوان که يازده رکعت است...- خدايا! خستـه ام، نمـيتوانم نيمه شب يازده رکعت بخوانم! - بنده ي من! قبل از خواب اين سه رکعت را بخوان...- خدايا! سه رکعت زياد است! - بنده ي من! قبل از خواب وضو بگير و رو به آسمان کن و بگو- خدايا! من در رختخواب هستم و اگر بلند شوم، خواب از سرم ميپرد!- بنده ي من! همان جا که دراز کشيده اي تيمم کن و بگو يا الله...- خدايا! هوا سرد است و نمـيتوانم دستانم را از زير پتو بيرون بياورم!- بنده ي من! در دلت بگو يا الله، ما نماز شب برايت حساب ميکنيم...بنده اعتنايي نميکند و مـيخوابد.....- ملائکه ي من! ببينيد من اين قدر ساده گرفته ام، اما بنده ي من خوابيده است. چيزي به اذان صبح نمانده است،او را بيدار کنيد، دلم برايش تنگ شده است،امشب با من حرف نزده است...- خداوندا! دو بار او را بيدار کرديم، اما باز هم خوابيد...- ملائکه ي من! در گوشش بگوييد پروردگارت، منتظر توست...- پروردگارا! باز هم بيدار نمـيشود! اذان صبح را مـيگويند، هنگام طلوع آفتاب است...- اي بنده! بيدار شو، نماز صبحت قضا مـيشود...خورشيد از مشرق سر برمـي آورد. خداوند رويش را برمـيگرداند.ملائکه ي من! آيا حق ندارم که با اين بنده قهر کنم؟ واي نه ... ! خداي مهربونم..... با منم قهري..! ولي باز هم خدا من رو مي بخشد ..
